کلهرنیوز

به گزارش کلهرنیوز، جمعی از دوستان اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه کرمانشاه که خبرنگار ،بازیگر،نقاش،خطاط و…. اهالی این کاروان بودیم.

بعنوان یک خبرنگار که اولین بار بود در این مراسم چند ده میلیونی شرکت می کردم، سوالات زیادی در ذهنم نقش بسته بود که جواب هر کدام ذهنم را  آرام تر می کرد.

با مدد از شاه کربلا خودم را به مسیر سپردم و از قاب چشم و دلم به مسیر نگاه می کردم و مات و مبهوت مسیر و حجم زوار شده بودم، انگار که از زمین و آسمان انسان می بارید.

سوالی که ذهنم را درگیر کرده بود در طول مسیر این بود که چگونه این شور و شعور و حضور ميليونها عاشق دلداده را توصیف و روایت کنم؟

چیزی که به قطعیت به آن رسیده بودم این بود که من و تمام دوربین ها، خبرنگاران و هنرمندان عالم نمی توانیم راه حسین و رهروان او را توصیف و روایت کنیم. در طول زمان و در کل عالم حضرت زينب (س) بهترین توصیف کننده بوده، هست و خواهد بود.این کار از من و اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه کرمانشاه ساخته نیست.

زیرا دیده ها و نوشته ها و شنیده ها را نمی توان به تصویر کشید یا با قلم به آنها جان داد.

آری سفر اربعین یک اجتماع شگفت انگیز است که عالم هستی از ابتدای خلقت بشر تا کنون نظیرش را به خود ندیده و نخواهد دید مگر تا زمان ظهور منجی عالم بشريت.

سفر اربعین، حرکتی است که در آن نه تنها پیکرخاکی بلکه همه ی اجزای وجود انسان به حرکت و تکاپو برمی خیزد. انگار ذره هایی در مقابل مغناطيس عظيم و لایتناهی به سمت جذبهای بینهایت کشیده می شوند.

این سفر حرکتی با لایه های متعدد است، آثار بیشمار و نتایج فراوانی دارد که شاید شمارش آنها ناممکن باشد و با عقل ناقص این حقیر ناممکن بودنش بیشتر می شود.

آری، اربعین آغاز یک سفر بزرگ است برای قدم گذاشتن در مسیر فرصتها. سفری که ، سرشار از نعمت و برکت و رحمت و مغفرت است برای همگان و برای کسی که اهل دل باشد و اهل تامل، تفکر و تعقل.

آری اربعین یک فرصت بی بدیل و فوق العاده است برای بازیابی خویشتن، برای بازگشت به اصل خویشتن و به قول دنیای امروزی یک تنظیمات برگشت به کارخانه است برای زدودن و حذف نمودن ناپاکی ها و آلودگی ها و بدافزارهای نصب شده بر روی ذهن و جانمان.

به جرات و با تمام وجود می گویم که این سفر خلق شده است برای بازیابی، خودیابی خودسازی و….

از همان ابتدا که دل به پیچ و خم جاده سپردم برای پیوستن به خیل عاشقان ، سفر خلوتی شگفت انگیز  و درونی برایم به ارمغان آورد. ناگهان خود را در میان میلیونها جان مشتاق خلوت گزیده ، عازم به سوی دلبری یافتم که از هر قوم و نژاد ، فرهنگ و زبان ، شهر و کشوری،  همانند یک اجتماع بی انتها هستند .قطرات تنهای به هم پیوسته ای که رودی خروشان شده اند برای پیوستن به اقیانوسی بی پایان و در حرکت.

اربعین چنان است که می تواند انسان را از نو متولد کند، بسازد و بپرورد و پایان راه آغاز زندگی تازه ای باشد در جذب ولایت حضرت دوست.

آری اربعین کوره ای است برای ذوب مسافر در ظرف ولی خدا و  انسان را چنان شکل می دهد که قابل فیض شود و لایق عشق.

من این سفر را اینگونه یافتم که از آغاز تا پایانش بهترین زمان برای اندیشه است. برای مرور خود و تورق صفحات زندگی ام، برای آنکه یک محاسبه کوچک با خود داشته باشم که آیا تا امروز در جبهه حضرت سیدالشهدا (ع) زیسته ام یا خدای ناکرده عمری را به بطالت گذرانده ام.

این سفر و حضور در این کاروان فرصتی بود تا خود را در میان ازدحام و هیاهوی پوچ روزمرگی های بی حاصل دنیای زیبا و فریبنده پیدا کنم و از میان مرداب کشنده بازیچه هایش بیرون بکشم و برای نجات از آن خودم را به کشتی حضرت حسین(ع) برسانم.

 آری اربعین با همه ابعاد اجتماعی فرهنگی ،سیاسی ،اقتصادی، تمدنی و تاریخی که دارد برای من یک فرصت استثنایی فراهم کرد تا خودم را پیدا کنم و به جواب این سوال اندیشه کنم، که:

” که از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بوده؟”

باید جواب این سوال را بیابم تا در صراط مستقیم سعادت قرار گیرم.

پس زمان را غنیمت شمردم چرا که معلوم نیست در تقویم زندگی من چند اربعین دیگر نقش بسته باشد.

از روی عجز و ناتوانی از روایت این رویداد بزرگ جهانی ، روایتی با علم به توانایی و درک قلم خویش را روایت میکنم:

از مسیر خسروی عازم شدیم که ۲۴ ساعته شدن فعالیت مرز ، افزایش تعداد گیتهای ورود و خروج، توسعه ظرفیت پارکینگ ها، تكثر تعداد سایه بان ها، خدمات گسترده و با کیفیت در بخشهای مختلف بهداشت و درمان ، حمل و نقل ، امنیت و هم چنین گسترش و ترمیم جاده ها و راه های مسیر ، از جمله تغییرات و اقدامات مناسب و جالب توجه امسال بوده است که جا دارد از زحمات دلسوزانه و پیگیری های شبانه روزی جناب آقای دکتر صحرایی استاندار محترم و همکاران و مدیران ستاد اربعین تشکر و قدردانی بنمایم.

همراه با کاروان در ابتدای سفر به کاظمین مشرف شدیم و بعد از زیارت ، نماز و نیایش به سمت سامرا راه افتادیم.

 سفر به سامرا برایم جالب توجه بود .قبلا با حضور نیروهای حشدالشعبی به این مکان مقدس مشرف شده بودم زیرا سامرا با توجه به شرایط محیطی و جمعیتی و جغرافیایی کاملا امنیتی محسوب میشد و هنوز در و دیوار شهر بوی جنگ میداد.

اما این بار سامرا جا برای پیاده روی هم نبود. زوار فوج فوج وارد می شدند و پس از زیارت خارج می شدند. اینجا بود که یاد سردار بزرگ حاج قاسم و شهدای مدافع حرم افتادم که بدون رشادت ، شهامت و جان فشانی این عزیزان هرگز این اجتماع عظیم صورت نمی گرفت.

موكب های زیادی از کرد و لر و فارس و ترک و عرب به زائران خدمات ارائه می کردند.

برای من این منظره عظیم از اجتماع عاشقان امامت و ولایت در سامرا هم عجیب بود و هم در شگفت بودم و هم خوشحال.

بعد از سامرا به سمت نجف ، برای زیارت و عرض ارادت و احترام محضر اولین پیشوای شیعیان جهان ، مولای متقیان حضرت علی (ع) به راه افتادیم. نجف هم حال و هوای وصف ناپذیری داشت. مملو از عاشقان حضرت دوست ،از هر رنگ و نژاد و زبان و دیار و شهر و کشوری، از آمریکا تا اروپا ،سوریه ،لبنان، فلسطین، هند، یمن ،بحرین، ترکیه، افغانستان ،پاکستان، ایران و… همه به یک دلیل در اینجا گرد آمده بودند “لبیک یا حسین”.

  بعد از زیارت و نماز و نیایش و استراحت ، به سمت کربلا راهی شدیم . به سمت سرزمین عشاق ، به سمت کربلا از مسیر طریق الحسین که از نجف شروع شده و تا شهر کربلا و رویت بارگاه سیدالشهدا(ع) ادامه دارد مسیر نجف تا کربلا از ابتدای عمود ۱ تا ۱۴۵۲ آغاز شده و تقریبا فاصله هر عمود ۵۰ متر است.

مردم عراق ، ایران و دیگر زائران افتخار خدمت به زوار سالار شهیدان را دارند . فاصله ی خروجی شهر نجف تا ابتدای شهر كربلا حدود ۸۰ کیلومتر است.زائران و کاروان ما عمودها را یکی یکی پیش می رفتیم تا به یاد کاروان اسیران سال ۶۱ هجری خود را با دلی حزین و خسته به کربلا برسانیم، تا در اربعین حسینی اشک های بی قرارمان را نذر نینوا کنیم و با زمزمه زیارت اربعین، عطر خوش حرم یار را استشمام کنیم.

این روزها مسیر بهشتی نجف – کربلا گذرگاه دلدادگانی است که به بصورت گروهی یا به تنهایی، خسته و با قلوبی لبریز از آرامش و نور راهی سرزمین عشق شده اند.

این روزها بسیاری از دلدادگان کوی حضرت یار برای رهایی از پیله تنهایی تن ، راهی کربلا این میعادگاه عاشقی و عاشقان شده اند برخی به مقصد عشق رسیده ، برخی در نزدیکی طور سینا و برخی هم نه با پای تن که با پای دل عمودهای مسیر بهشتی نجف – کربلا را یکی پس از دیگری طی می کنند.
همه در این مسیر انتخاب شده ایم، برای دلدادگی،برای عاشقی و برای همراهی با حضرت زینب (س) و کاروان اسیران، برای رسیدن به نور و برای حرکت در مسیر ظهور قائم آل محمد (عج).

در این مسیر، جاذبه عشق همه را به سوی حرم خون خدا می کشاند .
آری جاده نجف تا کربلا مسیر دلدادگی و عاشقی است، یکی دعا می خواند و یکی قرآن، یکی ذکر می گوید و دیگری مداحی می کند .کنار جاده هم برخی به دوردست ها می نگرند و اشک غم می ریزند.
سرانجام کاروان ما هم با خیلی از زائران به میعادگاه کربلا محل قرار عشاق رسید.در هر گوشه و کنار از مسیرهای منتهی به حرم ارباب، عراقی ها از زائران و کاروان ما پذیرایی می کنند و حتی اصرار داشتند کمی نوشیدنی و یا حتی لقمه ای از غذای آنها بر داریم و اگر اینکار را نمی کردیم آنها شاکی می شدند و گلایه می کردند.

خدمات دهی اینجا کاملا مردمی است و باید گفت اربعین عرصه خدمت مردم به مردم است.

همه دوست دارند به نوعی به زائران امام حسین علیه السلام خدمت کنند.مردم عراق معتقدند که رزق یک ساله خود را از اربعین می گیرند و برکت کمک به زوار اربعین است که باعث رونق کسب و کارشان می شود.برای همین هم سعی دارند در خدمت به زائران اربعین از هم سبقت بگیرند.
در هر جایی که زائران اربعین حسینی باشند عراقی ها با جان و دل پای کار می آیند . برایشان هم فرقی ندارد این زائر اربعین از کجا آمده و اهل کجاست و یا به چه زبانی صحبت میکند. مهم این است که زائر اربعین امام حسین علیه السلام است.
آنها برای زائر حسینی از هیچ چیزی فروگذار نیستند . عراقیها به عنوان میزبان در لحظه هم به فکر خدمت به عاشقان حسینی هستند.

 در هر کوچه و هر محله و موکبی که می گذشتیم ،میزبانان اربعین نواى «هله بیكم یا زوار» سر می دهند و هر آنچه دارند در طبق اخلاص گذاشته و در اختیار ما قرار می دادند و در آخر با «شرفنا» بدرقه مان می کردند. گرمای هوا هم مانع از فعالیت آنها نمی شد.در گرمترین ساعت شبانه روز زمانی که ایستادن در کنار موکب طاقت فرساست عراقی ها پای دیگ و آتش آن مشغول طبخ غذا بودند .همه امکانات در مسیر زیارت اربعین مهیاست و هیچ کمبودی برای پذیرایی از زوار وجود نداشت.در این میان انبوه زیاد موکب های ایرانی هم جلوه ی دیگری از عشق و ارادت ایرانیان به امام حسین(ع) را به نمایش می گذارد که با عشق وصف ناپذیری به زائرین اباعبدالله الحسین(ع)خدمات می دهند.

  پیام راهپیمایی اربعین در سطح و گستره چند ده میلیونی و به کل جهان پیام بسیار مهمی است و آن اینکه شیعیان منادي وحدت و صلح هستند و می توانند در میان آتش خشونت و تروریسم، آرامترین و صلح آمیزترین تجمع جهانی را با امنیت و آرامش کامل برگزار کنند.

با وجود تهدیدهایی که در این منطقه وجود دارد ما شاهد راهپیمایی خیره کننده عاشقان اباعبدالله (ع)، بدون هیچ درگیری و خشونت و در اوج مسالمت بودیم. این نکته کلیدی است و نمایشگر قدرت شیعیان و وحدت مسلمانان و فرهنگ مقاومت است. پیام اجتماع اربعین پیام اخوت و برادری و زمینه سازی برای ظهور است.

آري، امام حسین (ع) متعلق به همه انسان هاي آزاده اي است که با طنین «لبيك يا حسین» با او پیمان ايستادگي مقابل زر و زور و تزویر می بندند.

السلام عليك يا اباعبدالله و علي الارواح التي حلت بفنائك.”