به گزارش کلهرنیوز به نقل از شبکه اطلاع رسانی مرصاد  ، انسان‌ها همواره درجستجوی راهکارهایی برای گذراندن اوقات فراغت خود و در عین حال لذت بردن از محیط اطراف بوده‌اند و یکی از مهمترین این راهکارها سفر و گردشگری است.

سفر و گردشگری اشکال مختلفی دارد و در پایان فرد گردشگر علاوه بر لذت حاصل از سفر، تجربه‌های زیادی را نیز به دست می‌آورد اما «گردشگری تجربه گرا» خود یکی از اشکال منحصر به فرد گردشگری است.

«گردشگری تجربه گرا» یکی از لذت بخش ترین گونه گردشگری است

فرد گردشگر در گردشگری تجربه گرا در فعالیت‌های روزمره جوامع میزبان مشارکت می‌کند و این شکل یکی از جذاب ترینو لذت بخش ترین گونه‌های گردشگری است.

این شکل از گردشگری علاوه بر منتفع کردن جامعه میزبان، تجربه و رضایت زیادی را نیز برای فرد گردشگر به همراه دارد و مناطق بومی و محلی و البته کمتر شناخته شده یکی از بهترین مقاصد برای این شکل از گردشگری و گردشگرانی است که تمایل به این نوع از گردشگری دارند.

«روستای ساتیاری» یکی از روستاهای شهرستان پاوه است که در فاصله ۲۵ کیلومتری شهر پاوه و ۱۲۵ کیلومتری شهر کرمانشاه قرار دارد و شاید بتوان آن را جزو مناطق کمتر شناخته شده‌ای دانست که می‌تواند مقصد خوبی برای گردشگری تجربه گرا باشد.

«ساتیاری» از قدیمی ترین روستاهای منطقه اورامانات است

آزاد مرادی، یک کارشناس گردشگری  در خصوص روستای ساتیاری گفت: این روستا با ۶۰۰ نفر جمعیت و ۱۶۵ خانوار یکی از قدیمیترین و کهن‌ترین روستاهای منطقه است و در فرهنگ لغت دهخدا «ساتیاری» به معنی دوست، یار و رفیق خوب آمده است.

وی افزود: در وجه تسمیه ساتیاری تفاسیر و نظرات متفاوتی وجود دارد که از آن جمله می‌توان به اتحاد، مشارکت و همیاری پیشینیان روستا اشاره کرد که از دیرباز اینگونه بوده و تا امروز هم این ویژگی‌ها از صفات بارز اهالی روستا است.

مدیراقامتگاه بومگردی ساتیار تصریح کرد: کلمه «ساتیاری» متشکل از دو کلمه «سات» و «یاری» است و از گذشته تاکنون در زبان کردی «سات» به معنای زمان و «یاری» به معنی بازی و تفریح است.

«هیتمان» اسم دوم و قدیمیتر روستای «ساتیاری» است که بین اهالی رواج دارد

وی افزود: از دیگر اسامی این روستا می‌توان به «هیتمان» که اسم دوم و محلی روستا بوده اشاره کرد و اگر چه به عنوان اسم دوم و محلی روستا از آن یاد می‌شود، اما قدمت و پیشینه بیشتری دارد و در واقع می‌توان گفت که اسم قدیمی روستا است و اهالی روستا در بین خود بیشتر آن را به کار می‌برند.

مرادی تصریح کرد: «هیتمان» یک واژه اورامی (هورامی) و از «هیت» و «مان» تشکیل شده و «هیت» به معنی شخم زدن و کشاورزی و «مان» به معنی مکان است و در مجموع محل شخم زدن و کشاورزی معنا می‌دهد.

این کارشناس گردشگری ادامه داد: در گذشته‌های بسیار دور مردم روستا برای گذران معیشت خود بیشتر زمین‌های مناسب کوهستان‌های اطراف روستا را با گاوآهن شخم می‌زدند و محصولاتی چون گندم، جو و ذرت را به عمل می‌آوردند.

ساتیاری علاوه بر معماری پلکانی منظره بسیار زیبا و منحصر به فردی دارد

مرادی خاطرنشان کرد: روستای ساتیاری یکی از روستاهای منطقه اورامانات استان کرمانشاه بوده که ساختار و معماری روستا به صورت پلکانی است.

وی در خصوص ویژگی‌های روستای ساتیاری نیز گفت: بافت روستای ساتیاری علاوه بر معماری پلکانی و ساختار آن که یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد منطقه است، منظره بسیار سبز و زیبایی دارد که در کمتر روستایی شاهد این منظر هستیم.

وجود درختان «بنه و بلوط» در اطراف روستا

این کارشناس گردشگری وجود درختان «بنه و بلوط» در اطراف روستای ساتیاری را یکی از جذابیت‌های روستا برشمرد و افزود: روستای ساتیاری در محدوده کوهستانی و در دامنه سه کوه بلند استقرار یافته و بافتی متمرکز و متراکم دارد.

وی تصریح کرد: همانطور که گفته شد، روستا معماری و ساختاری پلکانی دارد و خانه‌های روستا در شیبی ملایم و به شکل پلکان ساخته شده‌اند، به طوری که بام هر خانه‌اش نقش حیاط خانه دیگر را بازی می‌کند.

هماهنگی بین خانه‌های قدیمی روستا با محیط طبیعی اطراف

مرادی افزود: مصالح به کار رفته در اکثر خانه‌های قدیمی روستا شامل سنگ، چوب و گل است و مهمترین ویژگی خانه‌های قدیمی روستا هماهنگی آنها با محیط اطراف بوده به طوری که سقف مسطح خانه‌ها با دیوارهای سنگی و گلی همرنگ طبیعت، کمال درهم آمیزی فضای کالبدی روستا با محیط طبیعی اطراف را نشان می‌دهد.

این کارشناس گردشگری گفت: امروزه درآمد بیشتر مردم روستای علاوه بر امور خدماتی بیشتر از طریق فعالیت‌های دامداری و باغداری تأمین می‌شود و گروهی از روستاییان نیز در تولید صنایع دستی اشتغال دارند.

زبان و پوشش مردم روستای ساتیاری

وی در خصوص زبان و پوشش مردم روستای ساتیاری نیز افزود: مردم روستای ساتیاری به زبان کردی «جافی سورانی» صحبت می‌کنند و پوشش آنها همانند سایر مناطق هورامان کردی است.

وی ادامه داد: شرایط مساعد آب، خاک و اقلیم این منطقه، باغداری در روستا را رونق داده و گرد، انگورسیاه، توت سفید، انار، بادام، انجیر و گلابی از جمله محصولات کشاورزی تولیدی در این روستا است.

مرادی اضافه کرد: به دلیل وجود مراتع سرسبز و حاصلخیز، دامداری نیز در روستا رونق چشمگیری دارد و انواع محصولات دامی ارگانیک مانند شیر، ماست، کره، پنیر، کشک و روغن حیوانی در این روستا تولید و به فروش می‌رسد.

صنایع دستی روستای ساتیاری

این کارشناس گردشگری گفت: «گیوه» که به زبان محلی «کلاش» گفته می‌شود از مهمترین صنایع دستی این روستا است.

مرادی افزود: از دیگر صنایع می‌توان دست سازهایی از جنس چرم از جمله کیف پول، کیف دستی، کیف موبایل و جاکلیدی و … اشاره کرد. تابلوفرش و قالی نیز از دیگر صنایع دستی با ارزش روستای ساتیاری است.

وی به مهمترین جاذبه‌های گردشگری روستای ساتیاری نیز اشاره کرد وگفت: معماری پلکانی از جمله این جذابیت‌ها است و روستای ساتیاری از معماری و بافت بسیار زیبایی برخوردار بوده و ساختار پلکانی روستا مانند سایر روستاهای هوراماندر نوع خود کم نظیر است.

ویژگی فرهنگی مردم روستای ساتیاری کلیدی ترین پتانسیل برای توسعه گردشگری آن

این کارشناس گردشگری افزود: ویژگی‌های فرهنگی و فرهنگ مهمان پذیری اهالی روستا از دیگر جذابیت‌ها برای گردشگران است مردم روستای ساتیاری مهمان نواز، مهمانپذیر و مهان دوست هستند و این ویژگی مهمترین و کلیدیترین پتانسیل برای توسعه گردشگری روستای ساتیاری است.

وی خاطرنشان کرد: منظر سبز روستا از دیگر جذابیت‌ها است و از ویژگی‌های طبیعی روستای ساتیاری می‌توان به وجود پوشش جنگلی اطراف روستا اشاره کرد و محیط اطراف روستا را جنگل‌های تنک بلوط، بنه (سقز یا پسته کوهی)، امرود(گلابی کوهی)، زالزالک، انجیر کوهی و آلبالوی کوهی فرا گرفته است.

مرادی کوهستانهای گرده، بالانه، کوپانه، آتشگاه و کانی بهاره را از دیگر جذابیت‌های این روستا برشمرد و گفت: همه این کوهستان ها، ییلاق و هوارگه دامداران روستا در فصل بهار و تابستان است.

آبشار دو طبقه «دربندگرده»، تفریحگاه «دیره نیان» و جنگل‌های «نزار» از جاذبه‌های ساتیاری است

وی افزود: آبشار «دربند گرده» یا به زبان کردی «دراوی گرده» از دیگر جاذبه‌ها بوده و در خارج از روستا واقع شده و هر ساله تا اواسط اردیبهشت ماه کاملاً پرآب است.

این کارشناس گردشگری ادامه داد: این آبشار دو طبقه و ارتفاع آن در حدود ۶۰ متر است و دسترسی به آبشار از طریق راه مالرو ممکن خواهد بود و برای رسیدن به آن حدود ۴۵ دقیقه زمان نیاز است.

وی گفت: جنگل «نزار» از دیگر جاذبه‌های این منطقه بوده و گونه غالب درختی جنگل نزار بلوط و بنه و در نوع خود کم نظیر است.

مرادی افزود: تفریحگاه «دیره نیان» نیز یکی دیگر از این جاذبه‌ها بوده و مکانی زیبا و خوش آب و هوا با باغات زیبا و چشمه معدنی بی نظیر «چاوگ» است.

وجود خرابه‌هایی از یک آتشکده قدیمی دوران ساسانیان بر روی قله کوهستان «آتشگاه»

وی ادامه داد: کوهستان «آتشگاه» نیز یکی از زیباترین کوهستان‌های منطقه و زیستگاه انواع جانوران و همچنین رویشگاه انواع گونه‌های گیاهی خوراکی، دارویی و گل‌های زیبا است و بر روی قله کوه آتشگاه خرابه‌هایی از یک آتشکده قدیمی به جای مانده است که بنا به شواهدی متعلق به دوران ساسانیان و به روایتی یکی از سه آتشکده بزرگ آن دوران بوده است.

این کارشناس گردشگری گفت: صخره «بسم الله» در فاصله ۲ کیلومتری روستا قرار دارد و از جاده روستا قابل مشاهده بوده که کاملاً به صورت طبیعی ایجاد شده و در میان جنگل‌های بلوط روبروی روستا و (جنگل نزار) واقع شده و در نوع خود بی نظیر است.

وی افزود: «تله کابین روستا» یکی دیگر از این جاذبه‌ها است که بخشی از باغات انار روستا را به بخشی دیگر از باغات روستا که در دو طرف یک دره به عمق حدوداً ۲۵۰ متر قرار دارند، متصل می‌کند و در واقع راه دسترسی به این باغات است و بیشتر در فصل برداشت انار و انجیر به منظور جابه جایی آسان این محصولات از آن استفاده می‌شود.

مرادی ادامه داد: درخت «بنه یا سقز تنومند» که اهالی روستا به آن دارونه قوی می‌گویند در بالای کوه‌های مشرف به روستا و در مسیر «ییلاق گرده» قرار دارد جاذبه دیگر این روستا بوده و این درخت بسیار تنومند و کهنسال است.

سلایق گردشگران روز به رو تغییر کرده و اکنون سبک زندگی مردم روستا جذاب‌تر است

وی با بیان اینکه سلایق گردشگران به مرور زمان تغییر کرده است، گفت: هم اکنون بیشترین چیزی که گردشگران را جذب می‌کند سبک زندگی و الگوی معیشت مردم در روستاها است.

این کارشناس گردشگری افزود: شاید به جرأت بتوان گفت که اکنون یک جاذبه تاریخی یا یک جاذبه باستانی، کمتر بتواند گردشگران را جذب کند، بلکه شیوه معیشت روستاییان و فعالیت‌های روزمره ای که در روستاها انجام می‌شود، بیشتر برای گردشگران امروزی جذاب است.

وی ادامه داد: همین موضوع باعث شده که اقامتگاه‌های بوم گردی خیلی مورد توجه قرار گیرند و به جرأت می‌توان گفت که این اقامتگاه‌ها هم اکنون در نظام گردشگری ایران حرف اول را می‌زنند.

با توجه به مطالب فوق می‌توان منطقه گردشگری «ساتیاری» را یکی از مقاصد پرجاذبه برای گردشگران به ویژه گردشگران خارجی برشمرد که ناشناخته‌های زیادی را در این مناطق مشاهده و تجربه‌های زیادی کسب کنندهمانطور که «امایا و مورگان» دو گردشگر خارجی در سفر به غرب کشور یک شب را در روستای ساتیاری گذراندن و در گشت و گذار در روستا، پخت نان محلی را هم تجربه کردند واز آن بسیار لذت بردند.

گزارش: طیبه قدمی

 

 

 

این خبر را به اشتراک بگذارید :